Τα
ιστολόγια (blogs)
αποτελούν περιβάλλοντα δημοσιοποίησης ιδεών, σκέψεων και απόψεων, επομένως από
παιδαγωγικής σκοπιάς μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φόρουμ συζητήσεων. Οι
μαθητές γράφουν ελεύθερα την άποψή τους, την οποία μπορούν να αξιοποιήσουν οι
εκπαιδευτικοί ώστε να παρέχουν ανατροφοδότηση, ενθάρρυνση και απαντήσεις όπου
χρειάζεται ή ζητείται από τους μαθητές. Ο εκπαιδευτικός μπορεί να αξιοποιήσει
το ιστολόγιο ως δίαυλο επικοινωνίας και ανατροφοδότησης. Σε παρόμοιο πνεύμα
μπορεί να αξιοποιηθεί και το microblogging,
με τους εκπαιδευτικούς να παράγουν θέματα γρήγορα και άμεσα ώστε να εγείρουν το
ενδιαφέρον των μαθητών. Οι Dunlap
& Lowenthal (2009, όπ. αναφ. στους
Αναστασιάδη και Κοτσίδη, 2013) υποστηρίζουν ότι με την εισαγωγή του twitter στην τάξη αναπτύσσονται
σημαντικές ικανότητες για τους μαθητές. Αυξάνεται η δέσμευση και ο βαθμός
εξοικείωσής τους με το διδακτικό υλικό, οδηγώντας τους σε ενεργό εμπλοκή και
δυναμική μάθηση.
Η δημοτικότητα των wiki στην εκπαιδευτική
κοινότητα αυξάνεται, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών, οι οποίοι
προσβλέπουν στη διευκόλυνση της επικοινωνίας, της συνεργατικής ανακάλυψης και
της διαμοίρασης της γνώσης. Ο απλός χειρισμός του wiki δίνει τη δυνατότητα
στους μαθητές να εμπλέκονται σε συνεργατικές δραστηριότητες και να
αντιλαμβάνονται την αποτελεσματικότητα της συνεργατικής μάθησης και της
ομαδικής εργασίας. Οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να διορθώσουν και να
επιμεληθούν το περιεχόμενο. Η διαδικασία της μελέτης εντοπισμού και διόρθωσης
περιεχομένου μέσα από αναστοχαστικές διαδικασίες προσφέρει τη δυνατότητα για
εκπαιδευτικές προσεγγίσεις στο πλαίσιο της κοινωνικογνωστικής μάθησης.
Τα
κοινωνικά μέσα διαμοιρασμού περιεχομένων όπως είναι το Flickr δίνουν τη δυνατότητα
στους μαθητές να εξερευνήσουν και επιλέξουν έναν αυτοκατευθυνόμενο τρόπο
μάθησης προσπερνώντας τα εκπαιδευτικά εμπόδια μια κλασσικής τάξης. Το Youtube μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για την παρουσίαση πειραμάτων, την παρουσίαση ιστορικών
γεγονότων και ως εργαλείο σχολιασμού. Η εκπαιδευτική χρήση των εικονικών κόσμων
και των online παιχνιδιών ίσως είναι
αποτελεσματικότερη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση,
καθώς πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα έχουν αναπτύξει εικονικές περιηγήσεις και
συναρπαστικές ευκαιρίες εμπλουτισμού της γνώσης. Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να
καλούν συναδέλφους τους, οι οποίοι να παρουσιάζουν διαλέξεις σε εικονικές τάξεις.
Οι μαθητές μπορούν να απευθύνουν ερωτήσεις. Τα online παιχνίδια φαίνεται ότι προσφέρουν μια
ασφαλή οδό για την επίτευξη των στόχων της εκπαίδευσης παρέχοντας κίνητρα στους
εκπαιδευόμενους να συμμετέχουν σε σύνθετα ζητήματα με ενθουσιασμό (Psotka, 2012, όπ. αναφ. σε
Αναστασιάδη και Κοτσίδη, 2013). Οι χρήσεις αυτές φαίνονται καταλληλότερες για
την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι όμως δυνατό να εφαρμοστούν και στη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Αναστασιάδης,
Π., & Κοτσίδης, Κ. (2013). Οι εφαρμογές του Web 2.0 στην ελληνική εκπαιδευτική
πραγματικότητα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου