Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Θερμοχημεία



ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
Σύστημα είναι το μέρος του υλικού κόσμου που μελετάμε.
Περιβάλλον είναι το υπόλοιπο μέρος του υλικού κόσμου, το οποίο βρίσκεται εκτός του συστήματος.
Το σύστημα περιορίζεται συνήθως από τα τοιχώματά του, τα οποία το διαχωρίζουν από το περιβάλλον.
Σε μια χημική αντίδραση, το σύστημα είναι τα αντιδρώντα και προϊόντα της αντίδρασης.
Θερμότητα είναι η ενέργεια που ανταλλάσσεται μεταξύ συστήματος και περιβάλλοντος λόγω διαφοράς θερμοκρασίας.
Θερμοκρασία είναι το μέτρο κίνησης των δομικών μονάδων της ύλης.

Μονάδες θερμότητας
Η θερμότητα, ως μορφή ενέργειας, εκφράζεται με τις εξής μονάδες:
·         Joule: η θεμελιώδης μονάδα στο S.I.
·         cal ή μικρή θερμίδα: το 1 cal ορίζεται ως το ποσό θερμότητας που απαιτείται για να αυξηθεί η θερμοκρασία 1 g H2O κατά 1 oC (από τους 14,5 oC στους 15,5 oC). Χρησιμοποιείται επίσης το 1 kcal ή μεγάλη θερμίδα (1 kcal = 1000 cal).

Ισχύει:   1 cal = 4,184 J


ΕΝΘΑΛΠΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Ένα χημικό σύστημα περικλείει ενέργεια η οποία ονομάζεται εσωτερική ενέργεια (Ε). Η εσωτερική ενέργεια είναι η ολική ενέργεια του συστήματος και περιλαμβάνει την κινητική ενέργεια όλων των σωματιδίων (ατόμων, ιόντων και μορίων) και τη δυναμική ενέργεια που οφείλεται στις δυνάμεις των χημικών δεσμών μεταξύ των σωματιδίων του συστήματος.
Ενθαλπία ονομάζεται η ολική ενέργεια ενός συστήματος όταν το σύστημα βρίσκεται υπό σταθερή πίεση.
Η ενθαλπία ενός συστήματος είναι ίση με το άθροισμα των ενθαλπιών των συστατικών του συστήματος. Για παράδειγμα, αν το σύστημα αποτελείται από τις ουσίες Α και Β, η ενθαλπία του είναι:
Ησυστήματος =  ΗΑ  +  ΗΒ

ΠΡΟΣΟΧΗ!  Στην πράξη δε γίνεται να μετρήσουμε την ενθαλπία ενός συστήματος. Αυτό που υπολογίζουμε είναι η μεταβολή της ενθαλπίας ΔΗ.


ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΘΑΛΠΙΑΣ
1.                                 Η ενθαλπία είναι συνάρτηση κατάστασης του συστήματος (καταστατική ιδιότητα). Καταστατική ιδιότητα ενός συστήματος είναι το μέγεθος εκείνο το οποίο σε καθορισμένη κατάσταση του συστήματος έχει καθορισμένη τιμή, ανεξάρτητα με τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα έφτασε στην κατάσταση αυτή.
2.                                 Η ενθαλπία εξαρτάται από την ποσότητα των ουσιών που αποτελούν το σύστημα. Για παράδειγμα, 2 mol CH4(g) έχουν διπλάσια ενθαλπία από 1 mol CH4(g) σε καθορισμένη κατάσταση.  


ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΕΝΘΑΛΠΙΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ (ΔΗ)

ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ:                Η διαφορά των ενθαλπιών των προϊόντων και αντιδρώντων σε μια αντίδραση ΔΗ = Ηπρ. – Ηαντ.

ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΙΣΗ:   Με τη θερμότητα Q που εκλύεται ή απορροφάται σε μια χημική αντίδραση όταν η πίεση παραμένει σταθερή.

ΜΟΝΑΔΕΣ:                         kJ/mol ή kcal/mol

ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ:                     i)   Από τη φύση τω αντιδρώντων.
                              ii)   Από τη φυσική κατάσταση αντιδρώντων και προϊόντων.
                              iii)  Από τις ποσότητες των αντιδρώντων.
                              iv)  Από τις συνθήκες στις οποίες πραγματοποιείται η αντίδραση (P, T).


ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΕΝΘΑΛΠΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
Προσοχή στo εξής σημείο:
Οι μεταβολές ενθαλπίας (ΔΗ) αναφέρονται στο εξεταζόμενο σύστημα των σωμάτων που αντιδρούν και παράγονται. Οι υπολογισμοί τους πρέπει να γίνονται αφαιρώντας την αρχική από την τελική τιμή που χαρακτηρίζει το σύστημα.
Η θερμότητα προσδιορίζεται με βάση το περιβάλλον.
Επομένως, τα πρόσημα των ΔΗ και Q θα είναι αντίθετα.

Παράδειγμα
Έστω μια αντίδραση στην οποία τα προϊόντα έχουν μικρότερη ενθαλπία από εκείνη των αντιδρώντων:           
ΔΗ = Ητελ. – Ηαρχ. = Hπρ.Hαντ. < 0
·         Η σχετική ενέργεια του συστήματος ελαττώθηκε,
·         προκαλώντας απελευθέρωση ίσου ποσού θερμότητας στο περιβάλλον, επομένως για το περιβάλλον Q > 0.
Συνεπώς,    όταν    ΔΗ < 0        Q > 0,    ενώ
                   όταν    ΔΗ > 0        Q < 0.


Ασκήσεις θεωρίας - ερωτήσεις κρίσεως

5.2 Να σχεδιάσετε τα διαγράμματα μεταβολής ενθαλπίας για τις παρακάτω αντιδράσεις:
α)  C(s)  +  O2(g)    CO2(g),   ΔΗ = – 394 kJ
β)  N2(g)  +  O2(g)    2NO(g),   ΔΗ = 180 kJ
γ)  H2(g)  +  Cl2(g)    2HCl(g),   ΔΗ = – 184 kJ
Στη συνέχεια να συγκρίνετε και να σχολιάσετε τη σταθερότητα των αντιδρώντων και των προϊόντων σε κάθε αντίδραση.

5.9 Δίνονται οι θερμοχημικές εξισώσεις:
Η2   +   ½ Ο2        Η2Ο,      ΔΗ1
Η2   +   ½ Ο2        Η2Ο,      ΔΗ2
Να αναφέρετε μερικούς λόγους για τους οποίους ισχύει ότι ΔΗ1 ≠ ΔΗ2.

5.17 Να συγκρίνετε την ενθαλπία των παρακάτω δύο αντιδράσεων, οι οποίες πραγματοποιούνται στις ίδιες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας.
CH4(g)  +  2O2(g)    CO2(g)  +  2H2O(g),    ΔΗ1
CH4(g)  +  2O2(g)    CO2(g)  +  2H2O(l),    ΔΗ2


5.21 Θεωρούμε ότι η αμόλυβδη βενζίνη αποτελείται μόνο από ισομερή του οκτανίου (C8H18). Να συγκρίνετε την ενθαλπία καύσης της υγρής βενζίνης με την ενθαλπία καύσης των ατμών της βενζίνης, σε πρότυπη κατάσταση.
C8H18(l)  +  25/2 O2(g)      8CO2(g)  +  9H2O(l)
C8H18(g)  +  25/2 O2(g)      8CO2(g)  +  9H2O(l)

5.22 Ένα μίγμα που αποτελείται από 2 g H2(g) και 16 g O2(g), αντιδρά ποσοτικά σε πρότυπη κατάσταση και σχηματίζει Η2Ο(g), ενώ ελευθερώνονται 242 kJ.
α)  Ποια είναι η μάζα των υδρατμών που σχηματίζονται;
β)  Ποια είναι η πρότυπη ενθαλπία σχηματισμού του Η2Ο(g);
γ)  Να συγκρίνετε την ενθαλπία των αντιδρώντων με την ενθαλπία του προϊόντος.

5.23  Δίνεται η θερμοχημική εξίσωση:
N2(g)  +  3H2(g)      2NH3(g),     ΔΗο = – 92 kJ
Να εξηγήσετε ποιες από τις παρακάτω προτάσεις είναι σωστές.
α)  Ο σχηματισμός της ΝΗ3 είναι ενδόθερμη αντίδραση.
β)  Η πρότυπη ενθαλπία σχηματισμού της ΝΗ3(g) είναι ΔΗfο = –92 kJ/mol. 
γ) Η ενθαλπία του προϊόντος (ΝΗ3) είναι μικρότερη από την ενθαλπία των αντιδρώντων (Ν2 και Η2).
δ) Για να διασπαστεί 1 mol NH3, σε πρότυπη κατάσταση, απαιτείται θερμότητα ίση με 46 kJ.


Προβλήματα

Για την επίλυση των παρακάτω προβλημάτων δίνονται: Ar(C) = 12, Ar(N) = 14, Ar(H) = 1, Ar(O) = 16, Ar(Fe) = 56, Ar(Ca) = 40, Ar(S) = 32, Ar(P) = 31.


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1η
ΣΤΟΙΧΕΙΟΜΕΤΡΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

5.24 Να υπολογίσετε τη μεταβολή της ενθαλπίας κατά την καύση 2,4 g άνθρακα. Η ενθαλπία καύσης του C είναι –393 kJ/mol.         
(απ.: 78,6 kJ)

5.25 112 g Ν2 αντιδρούν πλήρως με Η2 και σχηματίζουν ΝΗ3. Να υπολογιστεί το ποσό θερμότητας που ελευθερώνεται και η ποσότητα της ΝΗ3 που σχηματίζεται.
Δίνεται η ενθαλπία σχηματισμού της ΝΗ3: ΔΗf = – 46 kJ/mol.
(απ.: 136 g)

5.26  Η ενθαλπία καύσης του ακετυλενίου (C2H2) είναι ΔΗc = – 1300 kJ/mol. Πόσα g C2H2 πρέπει να καούν, ώστε να ελευθερωθεί ποσό θερμότητας ίσο με 260 kJ; Ποιος όγκος O2, μετρημένος σε STP, απαιτείται για την καύση;
(απ.: 11,2 L)

5.27 5 L υδατικού διαλύματος ΗΝΟ3 0,04 Μ εξουδετερώνονται πλήρως με υδατικό διάλυμα NaOH 0,1 M. Να υπολογιστούν:
α)  ο όγκος του διαλύματος NaOH που καταναλώθηκε,
β)  το ποσό θερμότητας που εκλύεται κατά την εξουδετέρωση.
Δίνεται η πρότυπη ενθαλπία εξουδετέρωσης ισχυρού οξέος με ισχυρή βάση: ΔΗno = – 57 kJ/mol.
(απ.: 11,4 kJ)  
5.28  Κατά την καύση ορισμένης ποσότητας προπανίου (C3H8):
C3H8  +  5O2      3CO2  +  4H2O    + q
εκλύονται 53 kcal ενώ παράγονται 3,69 L CO2 μετρημένα σε 27 oC και πίεση 2 atm. Να υπολογιστεί η ενθαλπία καύσης του προπανίου σε kJ/mol.
Δίνεται R = 0,082 Lּatm/molּK.
(απ.: ΔΗc = – 2215,4 kJ/mol)

5.29 Ποια είναι η μάζα του άνθρακα που καιγόμενη συνοδεύεται από μεταβολή ενθαλπίας κατά –117,9 kJ;
Δίνεται η θερμοχημική εξίσωση:  C  +  O2     CO2,  ΔΗc = – 393,5 kJ
(απ.: 12,3 g)

5.30 Δίνεται η θερμοχημική εξίσωση:
N2  +  3H2      2NH3,    ΔΗ = – 92 kJ
Να υπολογιστεί ο όγκος του Η2 σε STP που καταναλώνεται και η μάζα της ΝΗ3 που παράγεται, όταν η αντίδραση συνοδεύεται από μεταβολή ενθαλπίας – 27 kJ.
(απ.: 10,2 g NH3)

5.31 Ποιος όγκος του HCl, μετρημένος σε πίεση 2 atm και θερμοκρασία 227 oC, απαιτεί για τη διάσπαση στα στοιχεία του 4,5 kJ;
Δίνεται η ενθαλπία σχηματισμού του HCl: – 90 kJ/mol.
(απ.: 2,05 L)

5.32 Ορισμένη ποσότητα υγρής προπανόλης (C3H7OH) καίγεται πλήρως με Ο2, οπότε ελευθερώνονται 320 kcal. Να υπολογιστούν:
α)  ο όγκος της υγρής προπανόλης,
β)  ο όγκος του Ο2 που απαιτείται για την καύση, μετρημένος σε STP.
Δίνονται για την C3H7OH(l): ΔΗc = – 480 kcal/mol,  ρ = 0,8 g/mL.
(απ.: VO2 = 67,2 L)

5.33  Δίνεται η θερμοχημική εξίσωση: 
P4(s)  +  5O2(g)      2P2O5(s),    ΔΗ = –3040 kJ
α)  Ποια είναι η ενθαλπία σχηματισμού του P2O5;
β)  Να υπολογίσετε το ποσό θερμότητας που ελευθερώνεται κατά την πλήρη καύση 6,2 g P4.
 (απ.: 152 kJ)

5.34 Η ενθαλπία σχηματισμού του Fe2O3 είναι ΔΗf = – 5 kJ/g.
α) Να γραφεί η θερμοχημική εξίσωση της αντίδρασης σχηματισμού του Fe2O3.
β) Ορισμένη ποσότητα Fe αντιδρά πλήρως με Ο2, οπότε σχηματίζεται Fe2O3 και ελευθερώνονται ταυτόχρονα 200 kJ. Να υπολογιστεί η ποσότητα του Fe που αντέδρασε.
(απ.: 28 g)

5.35 2 L υδατικού διαλύματος ΗΝΟ3 0,05 Μ εξουδετερώνονται πλήρως με υδατικό διάλυμα NaOH 0,2 M. Να υπολογιστούν:
α)  Ο όγκος του διαλύματος NaOH που απαιτείται.
β)  Το ποσό θερμότητας που ελευθερώνεται.
Δίνεται η ενθαλπία εξουδετέρωσης ισχυρού οξέος με ισχυρή βάση: ΔΗn = – 57 kJ/mol.
(απ.: 500 mL, 5,7 kJ)

5.36 4 L διαλύματος οξέος ΗΑ 0,1 Μ εξουδετερώνονται πλήρως με υδατικό διάλυμα NaOH 0,05 M, οπότε εκλύεται ποσό θερμότητας 18 kJ.
α)  Ποιος όγκος διαλύματος NaOH καταναλώθηκε;
β)  Ποια είναι η ενθαλπία της αντίδρασης:  HA  +  ΝaΟΗ      ΝaΑ  +  Η2Ο
γ)  Να εξηγήσετε αν το οξύ HA είναι ισχυρό ή ασθενές.
Δίνεται η ενθαλπία εξουδετέρωσης ισχυρού οξέος με ισχυρή βάση: ΔΗn = –57 kJ/mol.
(απ.: VNaOH = 8 L, ΔΗ = – 45 kJ)


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2η
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΩΘΕΡΜΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΔΟΘΕΡΜΩΝ

5.37 Να βρεθεί ο όγκος του μεθανίου, μετρημένος σε πίεση 2 atm και θερμοκρασία 27 oC, ο οποίος πρέπει να καεί, ώστε το ποσό θερμότητας που εκλύεται να χρησιμοποιηθεί για την πλήρη διάσπαση 200 g CaCO3(s) σύμφωνα με τη θερμοχημική εξίσωση:
CaCO3(s)      CaO(s)  +  CO2(g),    ΔΗ = 178 kJ
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του μεθανίου: ΔΗc = – 890 kJ/mol.
(απ.: 4,92 L)

5.38 Σε κενό δοχείο όγκου 50 L εισάγεται SO3(g), το οποίο ασκεί πίεση 4,1 atm στους 227 oC. Πόσα g Η2 πρέπει να καούν, ώστε το ποσό θερμότητας που ελευθερώνεται από την καύση να χρησιμοποιηθεί για την πλήρη διάσπαση της ποσότητας του SO3 σύμφωνα με τη θερμοχημική εξίσωση:
2SO3(g)      2SO2(g)  +  O2(g),    ΔH = 196 kJ
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του Η2: ΔΗc = – 280 kJ/mol. 
(απ.: 3,5 g)

5.39  4,8 g άνθρακα καίγονται πλήρως και το ποσό θερμότητας που εκλύεται χρησιμοποιείται για τη διάσπαση ορισμένης ποσότητας της ένωσης Α σύμφωνα με τη θερμοχημική εξίσωση:
2A(g)      2B(g)  +  Γ(g),     ΔΗ = 78 kJ
Αν κατά την καύση υπάρχουν απώλειες θερμότητας 25%, να υπολογίσετε την ποσότητα της ένωσης Α που διασπάται.
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του C: ΔHc = – 390 kJ/mol.
(απ.: 3 mol)

5.40  Ποσότητα CH4 ίση με 15 L, μετρημένη σε πίεση 0,82 atm και θερμοκρασία 27 oC, καίγεται πλήρως.
α)  Να υπολογιστεί το ποσό θερμότητας που εκλύεται κατά την καύση.
β) Το ποσό θερμότητας που εκλύεται χρησιμοποιείται για τη σύνθεση 52 g C2H2 από τα στοιχεία του. Να υπολογιστεί η ενθαλπία σχηματισμού του C2H2.
Δίνεται για το CH4: ΔΗc = – 900 kJ/mol.
(απ.: q = 450 kJ, ΔΗf = 225 kJ/mol)

5.41  5,6 L CH4, μετρημένα σε STP, καίγονται πλήρως.
α)  Να υπολογιστεί το ποσό θερμότητας που ελευθερώνεται από την αντίδραση καύσης.
β) Το ποσό θερμότητας που ελευθερώνεται χρησιμοποιείται για τη σύνθεση ΝΟ από τα συστατικά του. Να υπολογιστεί η μάζα του ΝΟ που παράγεται, αν γνωρίζουμε ότι κατά την καύση του CH4 υπάρχουν απώλειες θερμότητας 20%.
Δίνονται: η ενθαλπία καύσης του CΗ4: ΔΗc = –900 kJ/mol, η ενθαλπία σχηματισμού του ΝΟ: ΔΗf = 90 kJ/mol.
(απ.: 60 g NO)

5.42 4 g CH4 καίγονται πλήρως και η εκλυόμενη θερμότητα αξιοποιείται για τη διάσπαση SO2 στα στοιχεία του. Ποια η μάζα του S που παράγεται;
Οι ενθαλπίες καύσης του CH4 και του S είναι αντίστοιχα –891 και –297 kJ/mol. Οι αντιδράσεις έγιναν υπό συνθήκες σταθερής πίεσης και θερμοκρασίας.
(απ.: 24 g S)

5.43 Ορισμένη ποσότητα προπανίου (C3H8) διασπάται πλήρως σε άνθρακα και υδρογόνο. Η θερμότητα που χρειάστηκε εξασφαλίστηκε από την τέλεια καύση 180 g C. Ποιος ο όγκος , σε STP, του προπανίου που διασπάστηκε;
Η ενθαλπία καύσης του C είναι –390 kJ/mol, ενώ η ενθαλπία σχηματισμού του προπανίου –104 kJ/mol. Οι αντιδράσεις έγιναν υπό συνθήκες σταθερής πίεσης και θερμοκρασίας.
(απ.: 1260 L)

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 3η
ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ

5.44 3 g δείγματος άνθρακα καίγονται, οπότε ελευθερώνεται ποσό θερμότητας ίσο με 78 kJ. Να υπολογιστεί η % w/w περιεκτικότητα του δείγματος σε καθαρό άνθρακα, αν γνωρίζουμε ότι οι προσμίξεις του δείγματος δεν καίγονται.
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του C: ΔΗc = –390 kJ/mol, Ar(C) = 12.
(απ.: 80%) 
5.45  40 g δείγματος Fe αντιδρούν με υδρατμούς σύμφωνα με την εξίσωση: 
3Fe  +  4H2O      Fe3O4  +  4H2,    ΔΗ = – 150 kJ
Αν εκλύεται θερμότητα 30 kJ, να υπολογιστεί η καθαρότητα του δείγματος.
Δίνεται Ar(Fe) = 56.
(απ.: 84%)

5.46 Κατά την τέλεια καύση 5 g δείγματος άνθρακα πραγματοποιείται μείωση της ενθαλπίας του κατά 97,5 kJ. Να βρεθεί η καθαρότητα του άνθρακα αν είναι γνωστό ότι οι προσμίξεις του δεν καίγονται.
Η ενθαλπία καύσης του C είναι – 390 kJ/mol.
(απ.: 60%)

5.47 Όταν καίγονται 6,4 g δείγματος θείου, προκαλείται μεταβολή της ενθαλπίας κατά – 44,4 kJ. Να υπολογίσετε την καθαρότητα του δείγματος αν είναι γνωστό ότι οι προσμίξεις δεν καίγονται.
Η ενθαλπία καύσης του S είναι – 296 kJ/mol.
(απ.: 75%)

5.48 7 g δείγματος θείου καίγονται πλήρως, οπότε εκλύεται θερμότητα ίση με 58 kJ. Να υπολογιστεί η % καθαρότητα του δείγματος θείου.
Οι προσμίξεις του δείγματος είναι αδρανείς.
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του θείου: ΔΗc = – 290 kJ/mol.
(απ.: 91,4%)

5.49 Σε 200 g δείγματος Fe επιδρά περίσσεια HCl. Το εκλυόμενο αέριο αντιδρά πλήρως με C οπότε παράγεται CH4 σε συνθήκες σταθερής πίεσης και θερμοκρασίας, ενώ εκλύονται 112,5 kJ. Ποια η καθαρότητα του Fe, αν η ενθαλπία σχηματισμού του CH4 είναι – 75 kJ/mol;  
(απ.: 84%)

5.50  28 g δείγματος S καίγονται πλήρως σε κατάλληλη συσκευή. Αν κατά τη μέτρηση της θερμότητας, που βρίσκεται 186,48 kJ, παρατηρούνται απώλειες 10% επί της εκλυόμενης, να υπολογιστεί η καθαρότητα του θείου. Δίνεται ότι οι προσμίξεις του μίγματος δεν καίγονται, ενώ η ενθαλπία καύσης του S είναι – 296 kJ/mol. Η αντίδραση έγινε σε συνθήκες σταθερής πίεσης και θερμοκρασίας
(απ.: 80%)


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 4η
ΕΝΑ ΑΝΤΙΔΡΩΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΕΙΑ

5.51 Σε δοχείο εισάγονται ορισμένες ποσότητες δύο ουσιών Α και Β, οπότε πραγματοποιείται η αντίδραση:         2A  +  Β     2Γ,   ΔΗ = 200 kJ.
Να υπολογίσετε το ποσό θερμότητας που απορροφάται αν οι αρχικές ποσότητες των ουσιών είναι:
α)  4 mol A και 3 mol B.
β)  8 mol A και 3 mol B.
γ)  5 mol A και 2,5 mol B.

5.52 Αέριο μίγμα που αποτελείται από 80 g H2 και 80 g O2, αναφλέγεται και σχηματίζει νερό:            2H2(g)  +  O2(g)      2H2O(l)
Να υπολογιστεί η μάζα του νερού που σχηματίζεται και το ποσό θερμότητας που ελευθερώνεται. Δίνεται η ενθαλπία σχηματισμού του Η2Ο(l): ΔΗf = – 286 kJ/mol.
(απ.: q = 1430 kJ)

5.53 Σε δοχείο διοχετεύουμε 1,5 mol NO και 0,9 mol O2, τα οποία αντιδρούν σύμφωνα με τη χημική εξίσωση:
2NO(g)  +  O2(g)      2NO2(g),    ΔΗ = – 110 kJ
Να υπολογιστεί το ποσό θερμότητας που εκλύεται κατά την αντίδραση.
(απ.: 82,5 kJ)

5.54 Σε 800 mL διαλύματος HCl 0,25 M προστίθενται 500 mL διαλύματος NaOH 0,5 M, οπότε ελευθερώνεται ποσό θερμότητας 11,4 kJ. Να υπολογίσετε: 
α)  τις ποσότητες των ουσιών στο τελικό διάλυμα,
β)  την ενθαλπία εξουδετέρωσης ισχυρού οξέος με ισχυρή βάση.
Δίνεται ότι το HCl και το NaOH είναι ισχυροί ηλεκτρολύτες.
(απ.: 0,05 mol NaOH - 0,2 mol NaCl)

5.55 3 L διαλύματος οξέος ΗΑ 0,2 Μ αναμιγνύονται με 2 L διαλύματος NaOH 0,25 M. Κατά την αντίδραση αυτή ελευθερώνεται ποσό θερμότητας ίσο με 20 kJ.
α) Να υπολογιστούν:
    i)   οι ποσότητες των ηλεκτρολυτών στο τελικό διάλυμα,
    ii)  η ενθαλπία εξουδετέρωσης του ΗΑ(aq) με NaOH(aq).
β) Να εξηγήσετε αν το ΗΑ είναι ισχυρό ή ασθενές οξύ.
(απ.: ΔΗn = – 40 kJ/mol)

5.56 Σε 500 mL διαλύματος NaOH 0,1 M προστίθενται 0,336 L SO2, που μετρήθηκαν σε STP. Να υπολογιστεί η μεταβολή ενθαλπίας που συνοδεύει την αντίδραση. Η ενθαλπία εξουδετέρωσης (ΔΗn) του NaOH από το SO2 είναι –40 kJ/mol OH‾.
(απ.: – 1,2 kJ)

5.57 Ορισμένη ποσότητα Al προστίθεται σε 100 mL διαλύματος HCl 0,2 M. Ποια η μεταβολή ενθαλπίας που συνοδεύει την αντίδραση, όταν το παραγόμενο διάλυμα απαιτεί για εξουδετέρωσή του 0,2 g NaOH;
Δίνεται η θερμοχημική εξίσωση:
2Al  +  6HCl      2AlCl3  +  3H2,    ΔΗ = –1050 kJ
(απ.: – 2,625 kJ)
5.58  Ένα μίγμα H2 και O2 έχει όγκο 15,68 L, υπό STP. Με ανάφλεξη τα αέρια συστατικά του αντιδρούν και τα προϊόντα ψύχονται, ώστε να απομακρυνθούν οι υδρατμοί. Αν τελικά μένει αέριος όγκος 2,24 L, υπό STP, να υπολογιστούν:
α)  Η μεταβολή της ενθαλπίας του συστήματος κατά την καύση.
β)  Τα mol των συστατικών του μίγματος.
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του Η2 ίση με – 286 kJ/mol.
[απ.: (α) –114,4 kJ,  (β) δύο περιπτώσεις: 0,5 - 0,2 mol  ή  0,4 - 0,3 για Η2 - Ο2 αντίστοιχα]

5.59 2,24 L N2, υπό STP, φέρονται σε αντίδραση με 0,8 g H2 προς παραγωγή αμμωνίας. Να υπολογίσετε τη μεταβολή της ενθαλπίας κατά την πραγματοποιούμενη αντίδραση.
Δίνεται η θερμοχημική εξίσωση:  Ν2  +  2      2ΝΗ3,   ΔΗ = – 46 kJ
(απ.: – 4,6 kJ)

5.60 13,08 g Zn αντιδρούν με περίσσεια αραιού διαλύματος H2SO4 προς παραγωγή ZnSO4 και Η2. Το παραγόμενο Η2 διοχετεύεται σε 10,65 g Cl2 οπότε σχηματίζεται HCl, που απομακρύνεται. Όσο αέριο μένει φέρεται σε αντίδραση με μεγάλη ποσότητα Ι2 με αποτέλεσμα τη μετατροπή του σε HI. Να βρεθεί η μάζα του σχηματιζόμενου ΗΙ και η συνολικά εκλυόμενη θερμότητα από τις αντιδράσεις σχηματισμού των δύο οξέων. Οι αντιδράσεις έγιναν υπό σταθερή πίεση και θερμοκρασία, ενώ οι ενθαλπίες σχηματισμού των HCl και ΗΙ είναι αντίστοιχα –92 και 26 kJ/mol.
(απ.: 12,8 g, 25 kJ)

5.61 Μίγμα H2 και Cl2, με όγκο 67,2 L υπό STP, φέρεται σε κατάλληλες συνθήκες ώστε να αντιδρούν τα συστατικά του με ποσοτικό τρόπο. Με δεδομένο ότι τα προϊόντα της αντίδρασης διοχετευόμενα σε διάλυμα βάσης συγκρατούνται πλήρως, να βρεθεί η μεταβολή της ενθαλπίας κατά την αντίδραση.  
Για το HCl η ενθαλπία σχηματισμού είναι –92 kJ/mol.
(απ.: – 276 kJ)

5.62 Η ενθαλπία καύσης του CH4 είναι –890 kJ/mol. Ένα μίγμα αποτελούμενο από μεθάνιο και οξυγόνο βρίσκεται υπό πίεση 1,23 atm σε δοχείο 100 L στους 27 oC. Αν η μερική πίεση του Ο2 είναι 0,861 atm, να υπολογιστεί η μεταβολή της ενθαλπίας που συνοδεύει την καύση του μίγματος. 
(απ.: 1335 kJ)

5.63 500 mL διαλύματος Ba(OH)2 0,2 Μ αναμιγνύονται με 100 mL διαλύματος HCl 0,5 M. Να υπολογιστούν:
α)  Oι ποσότητες των σωμάτων στο τελικό διάλυμα.
β)  Tο ποσό θερμότητας που εκλύεται.
γ)  H ενθαλπία της αντίδρασης εξουδετέρωσης του Ba(OH)2 με HCl.
Δίνεται η ενθαλπία εξουδετέρωσης ισχυρού οξέος με ισχυρή βάση: ΔΗn = – 57 kJ/mol.
[απ.: (β) 2,85 kJ]

5.64 Σε 400 mL διαλύματος HCl 0,15 M προσθέτουμε ορισμένο όγκο διαλύματος NaOH 0,5 Μ, οπότε προκύπτει διάλυμα Α και ελευθερώνεται ποσό θερμότητας ίσο με 2,85 kJ. Να υπολογιστούν:
α)  ο όγκος του διαλύματος NaOH που προσθέσαμε,
β)  οι συγκεντρώσεις των σωμάτων που περιέχονται στο διάλυμα Α.
Δίνεται η ενθαλπία εξουδετέρωσης ισχυρού οξέος με ισχυρή βάση: ΔΗn = – 57 kJ/mol.
(απ.: VNaOH = 100 mL, cHCl = 0,02 M)

5.65 Ορισμένη ποσότητα C3H8(g) αναμιγνύεται με 24 g Ο2 και το μίγμα αναφλέγεται, οπότε ελευθερώνεται ποσό θερμότητας 220 kJ. Να υπολογιστούν:
α)  Η ποσότητα του C3H8 που καίγεται.
β)  Η σύσταση των καυσαερίων μετά την καύση.
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του προπανίου: ΔΗc = – 2200 kJ/mol.
(απ.: 0,3 mol CO2, 0,4 mol H2O και 0,25 mol Ο2)

5.66 Σε δοχείο περιέχονται 10 L CO και 3 L O2, μετρημένα σε STP. Το μίγμα αναφλέγεται, οπότε ελευθερώνεται ποσό θερμότητας 13,4 kcal. Να υπολογίσετε:
α)  Τη μάζα του CO2 που σχηματίζεται.
β)  Τη σύσταση σε L του αέριου μίγματος που υπάρχει τελικά στο δοχείο.
Δίνεται η ενθαλπία καύσης του CO: ΔΗc = – 67 kcal/mol.
(απ.: 8,8 g CO2)


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 5η
ΜΙΓΜΑΤΑ ΟΥΣΙΩΝ

5.67 4 g μίγματος C και S καίγονται πλήρως, οπότε εκλύεται ποσό θερμότητας ίσο με 93  kJ. Να υπολογιστούν:
α)  η σύσταση του μίγματος σε mol,
β)  η % w/w σύσταση του μίγματος.
Δίνονται οι ενθαλπίες καύσης του C και του S:  ΔΗc = – 390 kJ/mol και ΔHc = – 300 kJ/mol αντίστοιχα.
(απ.: 60% C - 40% S)

5.68  Στην ίδια θερμοκρασία πραγματοποιούνται οι αντιδράσεις:
Α  +  Β      ΑΒ,    ΔΗ1 = 10 kJ
Α  +  Γ      ΑΓ,    ΔΗ1 = – 40 kJ
α) Με ποια αναλογία mol  πρέπει να περιέχονται τα Β και Γ σε μίγμα τους, ώστε κατά την αντίδραση με περίσσεια του Α να μην παρατηρείται θερμική μεταβολή;
β) Να βρεθεί η κατά βάρος σύσταση ενός άλλου μίγματος των Β και Γ, μάζας 22,8 g, όταν η πλήρης αντίδρασή του με το σώμα Α συνοδεύεται από αύξηση της ενθαλπίας του συστήματος κατά 1 kJ.
Δίνονται: Mr(B) = 40, Mr(Γ) = 28.
[απ.: (α) nB/nΓ = 4,  (β) 20 g B - 2,8 g Γ]

5.69 Αέριο μίγμα CH4 και C2H6 που έχει όγκο 5,6 L, μετρημένο σε STP, καίγεται πλήρως, οπότε εκλύεται θερμότητα ίση με 290 kJ. Να υπολογιστεί η % v/v σύσταση του αέριου μίγματος CH4 και C2H6.
Δίνονται οι ενθαλπίες καύσης του CH4 και του C2H6: ΔHc = –900 kJ/mol και ΔΗc = – 1550 kJ/mol αντίστοιχα.
(απ.: 60% CΗ4 - 40% C2H6)

5.70 Ένα μίγμα μεθανίου και αιθανίου περιέχει τα συστατικά του με αναλογία mol 2:1. Να υπολογιστεί ο όγκος του μίγματος, σε STP, που καιγόμενος σε συνθήκες σταθερής πίεσης και θερμοκρασίας εκλύει 78 kcal. Οι ενθαλπίες καύσης των δύο υδρογονανθράκων είναι –210 και –360 kcal/mol αντίστοιχα.
(απ.: 6,72 L)

5.71 12,8 g μίγματος CO και CH4 καίγεται πλήρως με περίσσεια Ο2. Αν η συνολική μεταβολή της ενθαλπίας υπολογίζεται – 202,2 kJ, να βρείτε την κατά βάρος σύσταση του μίγματος. Δίνονται οι θερμοχημικές αντιδράσεις: 
2CO  +  O2      2CO2,    ΔΗ1 = – 566 kJ
CH4  +  2O2      CO2   +  2H2O,    ΔΗ2 = – 890 kJ
(απ.: 11,2 g - 1,6 g)

5.72 Μίγμα αποτελούμενο από μεθάνιο και αιθάνιο, περιέχει τα συστατικά του με αναλογία mol 2:1. Να υπολογίσετε τη μεταβολή της ενθαλπίας κατά την καύση 3,69 L μίγματος, μετρημένα σε πίεση 2 atm και 27 οC, με το απαιτούμενο Ο2.
Δίνονται οι ενθαλπίες καύσης των CH4 και C2H6 ίσες με –890 και –1560 kJ/mol.
(απ.: –334 kJ)

5.73 6 g μίγματος άνθρακα και θείου καίγονται πλήρως, οπότε ελευθερώνεται ποσό θερμότητας ίσο με 84 kJ. Ποια είναι η σύσταση του αρχικού μίγματος σε mol;
Δίνονται οι ενθαλπίες καύσης του C και του S: ΔΗc = –390 kJ/mol και ΔΗc = –300 kJ/mol αντίστοιχα.
(απ.: 0,1 - 0,15 mol)

5.74 12 g αέριου μίγματος CH4 και C2H4 καίγονται πλήρως, οπότε ελευθερώνονται 152 kcal. Να υπολογιστούν:
α)  η σύσταση του μίγματος σε mol,
β)  η % w/w και η % v/v περιεκτικότητα του αρχικού μίγματος,
γ)  ο όγκος του CO2 που παράγεται, μετρημένος σε STP.
Δίνονται οι ενθαλπίες καύσης: ΔΗc(CH4) = – 210 kcal/mol,
                                                  ΔΗc(C2H4) = – 340 kcal/mol.
(απ.: VCO2 = 17,92 L)

5.75 Αέριο μίγμα, που αποτελείται από CO και Η2, έχει όγκο 6,72 L, μετρημένο σε STP. Κατά την πλήρη καύση του μίγματος ελευθερώνεται ποσό θερμότητας ίσο με 85 kJ. Να υπολογιστούν:
α)  οι μάζες των συστατικών του μίγματος,
β)  η % v/v σύσταση του μίγματος,
γ)  ο όγκος του Ο2, μετρημένος σε STP, που καταναλώθηκε για την καύση του μίγματος.
Δίνονται οι ενθαλπίες καύσης του CO και του Η2:  ΔΗc = – 280 kJ/mol και ΔHc =  – 285 kJ/mol αντίστοιχα.
(απ.: 33,3% CO - 66,7% H2)

5.76 Αέριο μίγμα Η2 και Ο2 έχει όγκο 22,4 L, μετρημένο σε STP. Το μίγμα αναφλέγεται, οπότε σε κατάλληλες συνθήκες σχηματίζεται H2O(l) σύμφωνα με τη χημική εξίσωση:
H2(g)  +  ½O2(g)      H2O(l)
Μετά την αντίδραση παραμένει αέριο όγκου 5,6 L, μετρημένου σε STP. Να υπολογιστούν το ποσό θερμότητας που ελευθερώθηκε κατά την καύση, καθώς και η σύσταση του αρχικού μίγματος Η2 και Ο2.
Δίνεται η ενθαλπία σχηματισμού του Η2Ο(l): ΔΗf = – 286 kJ/mol.
[απ.:  Δύο περιπτώσεις: (α) 0,5 - 0,5 mol,  (β) 0,75 mol H2 - 0,25 mol O2]

5.77 Σε δοχείο που περιέχει περίσσεια άνθρακα διαβιβάζεται αέριο μίγμα Ο2 και υδρατμών, όγκου 8,96 L, μετρημένου σε STP, οπότε πραγματοποιούνται οι αντιδράσεις:
C(s)  +  O2(g)    CO2(g),    ΔΗ = – 390 kJ
C(s)  +  H2O(g)    CO(g)  +  H2(g),    ΔΗ = 130 kJ
α) Ποια πρέπει να είναι η % v/v σύσταση του αρχικού μίγματος, ώστε κατά την αντίδραση του μίγματος με τον C να μην παρατηρείται θερμική μεταβολή;
β) Αν τελικά ελευθερώνεται ποσό θερμότητας ίσο με 52 kJ, να υπολογιστεί η σύσταση του αρχικού μίγματος σε mol.
[απ.: (α) 25% O2 - 75% H2O(g), (β) 0,2 - 0,2 mol]

5.78 Αέριο μίγμα, το οποίο αποτελείται από Cl2 και ατμούς Ι2, έχει όγκο 16,4 L σε θερμοκρασία 127 oC και πίεση 1 atm. Το μίγμα αυτό αντιδρά πλήρως με H2, οπότε ελευθερώνεται ποσό θερμότητας ίσο με 21 kJ.
α) Να υπολογιστεί η σύσταση του μίγματος σε mol και οι μερικές πιέσεις των συστατικών του.
β) Ποια πρέπει να είναι η αναλογία mol των συστατικών του αρχικού μίγματος, ώστε να μην παρατηρείται θερμική μεταβολή;
Δίνονται οι ενθαλπίες σχηματισμού: ΔΗf(HCl) = – 90 kJ/mol, ΔΗf(ΗΙ) = 25 kJ/mol.
(απ.: 5/18)



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ - ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

1. Πως προκύπτουν τα άτομα με σύνδρομο: α .   Kleinefelter ( XXY )           β .   Turner ( XO ) και            γ .   Triplo - X ( XXX ) 2. Το ένα από τα δύο γονίδια για το γαλανό χρώμα των ματιών ενός εμβρύου μεταλλάχθηκε προς το επικρατές κανονικό αλληλόμορφό του (καστανό χρώμα). Ζητείται να βρεθεί: α. Ποιο θα είναι το χρώμα των ματιών του παιδιού που θα γεννηθεί, εάν η μετάλλαξη συνέβη σε ένα κύτταρο της καταβολής της ίριδας του αριστερού ματιού; β. Εάν το παιδί αυτό παντρευτεί με γαλανομάτα γυναίκα, τι χρώμα ματιών θα έχουν τα παιδιά τους; (Από το κύτταρο της καταβολής της ίριδας του αριστερού ματιού προκύπτουν - με μιτωτικές διαιρέσεις - όλα τα κύτταρα της ίριδας του αριστερού ματιού). 3. Ο καθορισμός του φύλλου στις γάτες γίνεται όπως και στον άνθρωπο. Το καστανόμαυρο χρώμα οφείλεται στην παρουσία και των δύο αλληλόμορφων ενός φυλοσύνδετου γονι...

Έννοια της χημικής ισορροπίας – απόδοση αντίδρασης

                       1. Σε δοχείο προσθέτουμε ποσότητες από τα σώματα Α και Β, οπότε σχηματίζεται το προϊόν Γ. Μετά το τέλος της αντίδρασης στο δοχείο περιέχονται: α) μόνο το σώμα Γ, β) τα σώματα Α και Γ, γ) τα σώματα Α, Β και Γ. Τι συμπέρασμα προκύπτει για την αντίδραση σε κάθε περίπτωση; 2. Για την αντίδραση:    Α   +   Β   ⇋   Γ   +   Δ ο βαθμός μετατροπής του Α είναι 0,4 και ο βαθμός μετατροπής του Β είναι 0,6. α) Ποιο από τα δυο σώματα είναι σε περίσσεια; β) Ποια είναι η απόδοση της αντίδρασης;   3. Σε ένα δοχείο εισάγονται 5 mol CO και 6 mol Cl 2 . Με δημιουργία κατάλληλων συνθηκών τα σώματα αντιδρούν προς παραγωγή φωσγενίου ( COCl 2 ) σύμφωνα με την αντίδραση: CO (g)     +     Cl 2(g)    ⇋       COCl 2(g) Αν μετά την αποκατάσταση της ισορροπίας το δοχεί...

Τι είναι τα HLA μόρια και ποιος o ρόλος τους στη μεταμόσχευση

Η ορολογία HLA προέρχεται από το «Human Leukocyte Antigen» που μεταφράζεται σε ανθρώπινα λευκοκυτταρικά αντιγόνα . Τα αντιγόνα αυτά είναι πρωτεϊνικά μόρια τα οποία κληρονομούμε από τους γονείς μας. Είναι σημαντικό στη μεταμόσχευση οργάνων να καθορίζεται πόσο «συμβατά» είναι τα HLA του υποψήφιου λήπτη με τα HLA του δότη του οργάνου. Ο βαθμός της «συμβατότητας» μεταξύ δότη και λήπτη καθορίζεται από τον αριθμό των HLA μορίων που οι δύο αυτοί άνθρωποι έχουν κοινά. Η HLA συμβατότητα συνήθως στηρίζεται σε 6 HLA μόρια. Όσο περισσότερα κοινά αντιγόνα έχουν δύο άτομα τόσο καλύτερη είναι και η συμβατότητα. Ο πιο πιθανός τρόπος να βρεθούν δύο «συμβατά» άτομα είναι μεταξύ αδελφών. Εάν δύο αδέλφια έχουν κληρονομήσει τα ίδια HLA και από τους δύο γονείς θεωρούνται «ταυτόσημα». Ωστόσο και δύο μη συγγενή άτομα μπορεί να τύχει να έχουν καλή HLA συμβατότητα. Πριν ανακαλυφθούν ισχυρά φάρμακα (τα λεγόμενα ανοσοκατασταλτικά) που εμποδίζουν την απόρριψη του ξένου μοσχεύματος από το σώμα του λήπτη, η HL...